اواخر هفته گذشته خبرهایی غیررسمی از دیدار محمدباقر قالیباف، شهردار اسبق تهران و محمود احمدی‌نژاد در فضای مجازی منتشر شد. این خبر اندکی بعد از سوی محسن پیرهادی، مدیر مسئول روزنامه رسالت و از چهره‌های رسانه‌ای نزدیک به جبهه پایداری و تیم قالیباف تائید شد. پیرهادی در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «خبر دیدار آقایان قالیباف و احمدی‌نژاد مربوط به اواخر فروردین است. گویا آقای احمدی‌نژاد چند جلسه مجمع نیامده بودند، آقای قالیباف پیگیری کردند و متوجه شدند ایشان بیمارند و با جمعی از دوستان به عیادت ایشان رفتند».
با توجه به روشن نبودن ابعاد این دیدار، دیگر شخصیت‌های اصولگرا در شبکه‌های اجتماعی چندان به این خبر واکنش نشان ندادند و معدود واکنش‌های چهره‌های رسانه‌ای اصولگرا نیز به گمانه‌زنی درباره محتوای دیدار محدود ماند.
ممکن است دیدار قالیباف با احمدی‌نژاد، آن‌چنان که محسن پیرهادی روایت کرده صرفاً به‌قصد عیادت از دوستی بیمار باشد ولی سابقه اختلافات سیاسی این دو نفر که از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۴ شروع شده است چنین احتمالی را با تردید روبه‌رو می‌کند.
چرخش دفتر خامنه‌ای در دقیقه ۹۰
انتخابات سال ۱۳۸۴ که نهایتاً به پیروزی دکتر احمدی‌نژاد منجر شد، حواشی بسیاری داشت که هنوز تأثیرات آن در سپهر سیاسی ایران مشاهده می‌شود. از چندپارگی اصلاح‌طلبان و نهایتاً حمایتشان از هاشمی رفسنجانی در دور دوم انتخابات تا اختلاف عمیق در جبهه اصولگرایی تاثیراتی بود که تاکنون فضای سیاسی و انتخاباتی ایران را تحت تاثیر قرار داده است.
روایت قالیباف و حامیانش از انتخابات سال ۱۳۸۴ این است که او تا ۷۲ ساعت قبل از انتخابات آرای کافی برای ورود به دور دوم انتخابات و رقابت با هاشمی رفسنجانی داشته است ولی به شکل ناگهانی از چهار تا پنج میلیون رأی‌دهنده قابل سازمان‌دهی خواسته شده رأی خود را به احمدی‌نژاد بدهند.
این روایت به اشکال مختلف از سوی حامیان هاشمی‌رفسنجانی، نزدیکان علی لاریجانی و اصلاح‌طلبان تکرار شده است.
آنچه هنوز در پرده ابهام باقی‌مانده دلیل این چرخش در روزهای پایانی رقابت‌های انتخاباتی است. گرچه برخی چهره‌های اصولگرا همچون حسین فدایی دلیل حمایت «نیروهای انقلاب» از احمدی‌نژاد را ناشی از اشتباه قالیباف و «صراحت بیشتر احمدی‌نژاد در نزدیکی به گفتمان اصیل انقلاب» اعلام می‌کنند ولی آخرین مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۹۶ ابعاد تازه‌ای از موضوع را روشن کرد.
در آن مناظره زمانی که قالیباف در مورد اراده خود در مبارزه با فساد و توجه به محرومین سخن می‌گفت، روحانی وارد بحث شد و گفت: «بعضی از نکات را اصلاً مایل نیستم بیان کنم اما مجبورم به ملت شریف ایران بگویم. من اگر پرونده سال ۸۴ آقای قالیباف را که دست من بود و نگذاشتم پرونده باز بشود و دعوا کردم با بعضی‌ها در دبیرخانه که نباید کسی مطلع شود؛ اگر آن مردانگی را نکرده بودم هم اکنون شما اینجا ننشسته بودید».
روحانی گرچه این موضوع را سربسته گفت و گذشت ولی پس از این مناظره عبدالله رمضان زاده، سخنگوی دولت خاتمی در توییتر خود نوشت: «خوب است بحث ورود پول کثیف ناشی از ترانزیت مواد مخدر به انتخابات از همه سؤال شود». وی در توییتی دیگر نوشت: « چند نفر از ۴% دوستان خبرنگار، اسامی حامیان اصلی قالیباف در سیستان و بلوچستان در سال ۸۴ را سؤال کنند شغل شریفشان را».
دولت خاتمی در آخرین روزهای کاری خود گزارشی از انتقال پول ناشی از قاچاق مواد مخدر در سیستان و بلوچستان به ستاد قالیباف تهیه و به شورای عالی امنیت ملی ارسال می‌کند. قالیباف در آن زمان رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز بود. به نظر می‌رسد تائید این گزارش از سوی دستگاه‌های امنیتی و احتمال افشای آن دلیل ناگفته چرخش آیت‌الله خامنه‌ای در روزهای آخر رقابت‌ها و جایگزینی احمدی‌نژاد با قالیباف در آرای سازمان یافته باشد.
بازنشسته یا رئیس مجلس آینده؟
محمدباقر قالیباف اندکی پس از شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۴ به فرانسه رفت. این سفر شایعاتی در رابطه با قهر او برانگیخت. بعدتر اعلام شد سفر او برای تکمیل آموزش‌های خلبانی او با هواپیماهای مسافربری ایرباس بوده و ارتباطی با نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری نداشته است.
انتخاب قالیباف به شهرداری تهران، سبب بازگشت مجدد او به سیاست شد اما سودای ریاست بر دولت هیچ‌گاه از دل قالیباف بیرون نرفت. پس از ۸۴، قالیباف در دو نوبت دیگر در سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ برای رسیدن به پاستور کوشید و هر بار ناکام ماند. در سال ۹۲ با شش میلیون رأی دوم شد و در سال ۹۶ مجبور شد به نفع ابراهیم رئیسی کناره‌گیری کند.
قالیباف که آرزوی ورود به صف نخست سیاست را در ایران داشت پس از دو شکست متوالی در انتخابات و همچنین پایان دوره شهرداری تهران جایگاهش در صف دوم سیاست را هم از دست داد. افشای پرونده‌های مالی در رابطه با واگذاری املاک در تهران به مدیران سیاسی، پرونده فساد قائم‌مقامش در شهرداری تهران و ارتباطات مالی مجموعه اقتصادی-فرهنگی خودش و پسرش الیاس قالیباف با متهم ردیف اول پرونده بانک سرمایه سبب شده است که عده‌ای قالیباف را بازنشسته سیاسی بدانند. انتخاب نشدن او به‌عنوان رئیس بنیاد برکت و بنیاد مستضعفان از سوی علی خامنه‌ای هم به این شبهات دامن زده است.
اما حامیان قالیباف، با این تحلیل مخالف‌اند و می‌گویند قالیباف مدیری جهادی است که ایده‌ای بزرگ‌تر از ریاست بر بنیاد مستضعفان در سر دارد. محمود رضوی، تهیه‌کننده سینما و از نزدیکان به قالیباف در واکنش به انتصاب پرویز فتاح به ریاست بزرگ‌ترین کارتل اقتصادی زیرنظر رهبری و ناکامی قالیباف این‌چنین توییت کرد: «خبر آمد خبری د رراه است! ولی دروغ بود! بحث بنیاد مستضعفان مدت‌هاست که مطرح و آقای قالیباف هم هیچ‌گاه آن را نپذیرفتند. اتاق جنگ روانی ناکارآمدان از سایه مدیریت کارآمد جهادی هم می‌ترسد و تخریب را از روزها قبل آغاز کرده، اما مجلس نو تا چشاندن طعم کارآمدی به مردم ادامه دارد».
کوچ حامیان رسانه‌ای قالیباف از شهرداری به حوزه هنری انقلاب اسلامی و صداوسیما و منحل نشدنشان در گروه‌های اصولگرای دیگر می‌تواند نشانه‌ای از قطعی نشدن پایان کار قالیباف برای آیت‌الله خامنه‌ای باشد. به نظر می‌رسد آمادگی قالیباف برای ساختن مجلسی مطلوب رهبر ایران سبب شده فعلاً حیات سیاسی او تمدید شود. آرایش مجلس آینده، وزن سیاسی قالیباف را مجدداً تعیین خواهد کرد و ممکن است او را درنهایت به جایگاهی در میان «سران قوا» برساند.
قالیباف بیش ازهر سیاستمداری می‌داند که تصمیمات سیاسی رهبر ایران حتی در دقیقه ۹۰ هم می‌تواند تغییر کند. کاپیتان قالیباف در حالی خود را برای فرود در بهارستان آماده می‌کند که مطمئن نیست در نهایت رهبر ایران با اغماض نسبت به پرونده‌های فساد مالی، پاداش «جهاد»ش را خواهد داد یا خیر.
